Een artikel van VN-ambassadeur Pieter Licht dat in de Leeuwarder Courant werd geplaatst. 

De maatregelen rond corona komen langzamerhand onze neus uit. Gelukkig zijn de maatregelen die nu genomen worden er allemaal op gericht om ons zo goed mogelijk het volgende tijdperk in te leiden, waarbij het risico van een post-coronadepressie wordt verkleind. De regering heeft in eerste instantie vele, bijna paniekachtige, (nood)maatregelen getroffen, die door de lokale politiek en bedrijven vrijwel blindelings zijn opgevolgd en intussen is iedereen zijn eigen creatieve oplossing gaan bedenken hoe om te gaan met zijn of haar nieuwe normaal in de samenleving.

Zo hebben restauranthouders bijvoorbeeld ‘kastronomie’ bedacht, cafés vragen uiteraard uitbreiding van de terrassen, supermarkten investeren in klanten(be)sturing, Retailagenda (een samenwerking van overheden, vastgoed- en winkelbedrijven) heeft de handreiking verantwoord bezoek winkelgebieden uitgebracht, om maar een paar voorbeelden te noemen. En in geen enkele van deze ideeën komt de (verplichte) toegankelijkheid voor mensen met een beperking voor.

Het kan nog erger: het openbaar vervoer ( bus, tram, trein en vliegtuig ) gaat weer functioneren, met mondkapjes en afstand dan wel, maar toch. Gelukkig is de NS nu aan het bedenken hoe ze het slechtzienden en blinden duidelijk kunnen maken waar ze wel en waar ze niet mogen zitten, omdat stickers voor hen nu eenmaal niet bleken te werken.  Uiteraard valt het vervoer voor gehandicapten, de WMO en de Valys, niet onder het openbaar vervoer. Je zal maar met een dwarslaesie in een grote rolstoel zitten; Normaal en gezond, alleen het onderstel functioneert niet en vervoer ook niet.

Op 14 juli 2016 is de Wgbh/cz (Wet gelijke behandeling van mensen met een handicap of chronische ziekte) in werking getreden. Het meest belangrijke in die wet is dat mensen met een beperking dezelfde rechten hebben als elke andere burger. De toepassing van de regels vanuit die wet vereisen veel aanpassingen in de samenleving en in de afgelopen jaren zijn er, met de hulp van mensen met een beperking zelf, al een aantal zaken doorgevoerd.

En nu, bij het bedenken van de samenleving met het nieuwe normaal, zou je denken dat daarbij ook de regels vanuit de Wgbh/cz zouden worden meegenomen. Dé kans om later niet nogmaals met verplichte aanpassingen te worden geconfronteerd. De praktijk is echter weerbarstiger: In deze moeilijke tijden vervalt de mens weer tot het oerprincipe van de ‘survival of the fittest’, oftewel ‘Hoe kom ík er het beste uit’.

Juist nu is er de kans voor het echte ‘Nieuwe Normaal’: een samenleving van en met ons allemaal. Treed in overleg met de mensen met een beperking en laat hen helpen de problemen op alle terreinen gezamenlijk op te lossen. Alleen zo komen we tot ons echte ‘Nieuwe Normaal’.

PIETER LICHT

Koarnjum, VN-ambassadeur